بی انگیزگی !!!

مدتى است نسبت به همه چیز بى ‏احساس شده‏ ام و شوق تلاش و کوشش و مطالعه ندارم. دوست دارم سرتاسر وجودم کار و تلاش و مطالعه شود ؛ لطفاً مرا راهنمایى کنید.

این حالت اگر به صورت موقتى باشد، جاى نگرانى نیست. معمولاً بیشتر افراد گاهى بى‏نشاط و احساس خستگى و غم و اندوه مى‏کنند. اما اگر این حالت‏ها استمرار دارد، مى‏تواند نشانه‏ اى براى بعضى از مشکلات باشد. البته این مشکلات هم جاى نگرانى ندارد و مى‏توان با برخورد منطقى و علمى و استفاده از مشاوران مجرب بر آنها فایق آمد.

به نظر مى‏رسد یکى از علل خستگى شما مى‏تواند، یکنواختى زندگى، کار مستمر بدون تفریح و بدون تنوع، در نوع فعالیت‏هاى روزمره باشد ؛ لذا باید هر از چند گاهى یک تغییر و تحول در زندگى خود ایجاد کنید.
براى مثال در صورت امکان، به مسافرت ‏هاى کوتاه مدت بروید ؛ با افراد خوش‏ مشرب طرح دوستى بریزید و روزانه یا به صورت هفتگى گپى دوستانه داشته باشد ؛ ورزش کنید و بالاخره تغییرى در زندگى خود ایجاد کنید تا از حالت یکنواختى بیرون آید و از عوارض آن (خستگى فکرى و کاهش کارآمدى توانایى‏هاى ذهنى) نجات پیدا کنید.
نکته دیگر داشتن یک برنامه منظم براى اوقات شبانه ‏روزى است؛ بکوشید برنامه‏ اى را تنظیم نموده و با برنامه زندگى کنید. در حد توان کار فکرى و مطالعاتى داشته باشید. هر وقت احساس خستگى کردید، مطالعه را رها کنید و به کار دیگرى بپردازید. ساعات مطالعه شما پى در پى نباشد و در بین آن لحظاتى را استراحت کنید. مطالعات خود را هدفمند کنید؛ یعنى، اول براى خود سؤال ایجاد کنید و بعد براى پاسخ به آن پرسش، به مطالعه بپردازید یا اینکه موضوعى را انتخاب نموده و براى شناخت آن مطالعه کنید.
علاوه بر نکات فوق، به تذکراتى که در پى مى‏ آیند توجه کنید و آنها را بکار گیرید :
1. بعد از 45 دقیقه مطالعه، حدود 10 تا 15 دقیقه استراحت کنید و در این فرصت نوشیدنى یا میوه‏اى میل کنید.
2. هرگاه خسته شدید، کتاب را براى‏لحظاتى کنار بگذارید و چشمان خود را چند دقیقه‏اى ببندید.
3. روزانه حداقل نیم ساعت ورزش کنید (ترجیحاً صبح‏ها).
4. هنگامى که خیلى احساس کسالت مى‏کنید، در صورت امکان شنا و یا دوش آب ولرم بگیرید.
5. حتماً از مواد غذایى قنددار (مانند خرما و کشمش) به ویژه در دوران امتحانات، استفاده کنید.
توجه به این نکته بایسته است که حالات روحى انسان، همواره یکسان نیست. گاهى اوقات انسان با نشاط و شاداب است و گاهى نیز غم و اندوه را تجربه مى‏کند ؛ از این حالات نگران نباشید. البته اگر حالت غم و اندوه و خستگى مفرط و بى‏حوصلگى شما، استمرار پیدا کرد ؛ حتماً به روان شناس یا روان پزشک مراجعه کنید.
اینکه نوشته ‏اید: «مى‏ خواهم سرتاسر وجودم کار و تلاش و مطالعه شود»، گرچه خواسته بدى ‏نیست، اما باید انتظار ما از خودمان، متناسب با توانایى‏هایمان باشد. همچنین افراط و تفریط در هر کارى موجب مشکلاتى براى انسان مى‏شود، لذا توجه به نکات زیر ضرورى است :
1. ساعات شبانه ‏روزى را تقسیم کنید و در این برنامه همه نیازهاى خود را مورد توجه قرار دهید. (خواب، غذا، کار و مطالعه، تفریح، عبادت و...).
2. چرخه خواب خودتان را تنظیم کنید و حداقل هفت ساعت براى خواب قرار دهید و از این میزان 85 درصد آن منحصراً در شب باشد.
3. حتماً با دیگران معاشرت داشته باشد (البته دوستان خوب و مناسب).
4. نمازها را سر وقت و تا حد امکان با جماعت بخوانید.
5. تلاوت قرآن را جزء برنامه‏ هاى خود قرار دهید و هر روز چند آیه - با توجه به معنا و به ترتیب - تلاوت کنید.
6. به اصل تدریجى بودن در زمینه رشد علمى و روحى توجه داشته باشید ؛ یعنى، بدانید که انسان کم‏کم و به تدریج مى‏تواند کمال پیدا کند و نمى‏تواند خیلى زود به همه کمالات دست یابد.
7. امیدوار به رحمت و مغفرت خداوند باشید و بر او توکّل کنید. بدانید که او هیچ‏گاه ما را تنها نگذاشته و همواره ما را مورد لطف و رحمت خود قرار مى‏ دهد.

نویسنده : ابوالقاسم بشیری