اشاره:
هر
قدر او آرام و بی‌سر و صدا می‌رود و می‌آید و کار‌هایش را انجام می‌دهد،
بیرون از مرزهای جمهوری اسلامی در مورد او، خیلی خبر‌ها هست. آنها از او و
سپاه تحت امرش می‌ترسند و همین ترس سرآغاز خبرهای بعدی است، آنها او را
تروریست می‌خوانند، بار‌ها و بار‌ها تحریمش می‌کنند، به او اتهام دخالت در
امور سایر کشور‌ها را می‌زنند، او را فردی بسیار قدرتمند در عرصه سیاست
خارجی جمهوری اسلامی در خاورمیانه توصیف می‌کنند، او را متهم پرونده ترور
رفیق حریری می‌دانند و سرانجام آنکه، آنها در کنگره امریکا، صریحاً و
رسماً پیشنهاد ترور او را می‌دهند! شاید این همه تعارضات رفتاری و گفتاری
برای قاسم سلیمانی تعجبی هم نداشته باشد.
و
این البته همه آن چیزی نیست که در مورد او گفته می‌شود. روزنامه انگلیسی
گاردین در مورد قاسم سلیمانی می‌نویسد: «حتی کسانی که سلیمانی را دوست
ندارند، او را فردی با هوش می‌دانند. بسیاری از مقامات امریکا که این چند
ساله را صرف متوقف کردن سلیمانی کرده‌اند، می‌گویند مایل هستند او را
ببینند و معتقدند که مبهوت کارهای او شده‌اند».
شاید
از سر همین بهت است که یکی از مقامات بلندپایه ارتش امریکا عاجزانه
می‌گوید: «من اگر او را ببینم، خیلی ساده از او خواهم پرسید که از ما چه
می‌خواهد؟»
عکسی
که می بینید، تابستان سال 1361 شمسی و در مقر سپاه واقع در
پادگانی «زبدانی» در «سوریه» برداشته شده است. افراد حاضر در عکس، که در
حال بررسی نقشه «سوریه» هستند، به ترتیب از راست عبارتند از:
حجت الاسلام «قربانعلی دری نجف آبادی»، «منصور کوچک محسنی»(فرمانده وقت
سپاه در لبنان و سوریه پس از اسارت «حاج احمد متوسلیان»)، «مرتضی
الویری»(نماینده وقت مجلس شورای اسلامی) و نفر آخر که شناخته نشد.
