جمعه ها چشم انتظاریم !!!
اماما، عاشق توییم و دوستدار دوستاران تو و خاک پاى منتظران تو، اما افسوسا که خود،خانه دل را براى انتظار تو مهیا نساخته ایم.
اماما، با مژگان نروبیده ایم گرد راه را، با اشک ، نشسته ایم غباردل را.
اماما، نروبیده ایم غبار گناه از دل ، اما عاشقیم ، نمى دانیم این عشق سوزان ، در کجاى جانمان جاى گرفته که بى تابمان کرده.
اماما، شرمنده ایم که خانه دل را براى حکمرانى تو، پاک نساخته ایم.
اماما، از کاروان عاشقان تو، عقب مانده ایم . مرکب راهوار نداریم که به این کاروان شورانگیز، دست یابیم....
اماما، تا پیش از طلوع خورشید 57، تصویر روشنى از حرکت جهانى تو نداشتیم که چگونه ملیونها انسان ، سر بر آستان تو مى سایند و به امر تو عاشقانه سر مى دهند وجگر گوشه هاى خود را تقدیم مى دارند، در تو ذوب مى شوند و بسان پولاد، مقاومند،صخره وش جلوى دشمن تو صف مى بندند، زمین زیر گامهایشان ، به لرزه درمى آید، درعین حال چهره هاى آرامى دارند و لبهاى خندان و دستان یتیم نواز و قلبهاى پر از مهر وصفا.
اما، در فجر 57 و پس از طلوع خورشید گرمابخش در بهمن سرد، به بهار خرم و شاد،که همه آلاله ها در پاى تو مى ریزند، همه گلهاى سرخ سرخ بر تو لبخند مى زنند،همه مرغان نغمه خوان به عشق تو مى سرایند، همه چشمه ها، به عشق تو مى جوشند،گل و گیاه به عشق تو جان مى گیرند و طراوت و شادابى مى یابند، ایمان آوردیم.
ایمان آوردیم که فریاد تو، نداى حیات بخش نو، مهرورزیهاى تو، کران تا به کران رادر خواهد نوردید و فوج فوج ، به سوى تو خواهند آمد و تو را چو نگینى در آغوش خواهند گرفت.
اماما، نسیمى از بوستان عشق تو، در این ملک وزید، حیات آفرید، مردگان را زنده کرد وشورى عظیم انگیخت ، اگر خدا لطف کند و تو از پرده به درآیى و پا در این ملک گذارى و آن نسیم دل انگیز، شبان و روزان بوزد، چه خواهد شد؟ آیا مرگ هم معنى خواهد داشت ؟ یاهمه چیز و همه کس به آب حیات دست خواهند یافت و رقصان و پاى کوبان به سوى وادى ایمن ، وادى بى خزان ، وادى بى مرگ ، ره خواهند سپرد و در آن سرزمین بى گزند،جاودانه خواهند زیست.(1)
امام مهدی (عج) در قرآن
وَ قُلْ: جٰاءَ اَلْحَقُّ وَ زَهَقَ اَلْبٰاطِلُ، إِنَّ اَلْبٰاطِلَ کٰانَ زَهُوقاً(اسرا/82)
محمّد بن یعقوب از علىّ بن محمّد، از علىّ بن العبّاس، از حسن بن عبد الرّحمان، از عاصم بن حمید، از ابو حمزه، از حضرت ابو جعفر امام باقر علیه السّلام روایت آورده که درباره‌ى فرموده‌ى خداى-عزّ و جلّ-: و بگو: حق آمد و باطل نابود شد که همانا باطل محو شدنى است، فرمود:
«هرگاه قائم علیه السّلام به‌پا خیزد، دولت باطل از میان خواهد رفت و زایل خواهد گشت.»
علاّمه‌ى مجلسى فرموده است: با توجّه به تفسیر امام علیه السّلام، تعبیر به فعل ماضى براى تأکید وقوع و حتمى بودن آن است؛ یعنى، با ظهور آن حضرت، دولت باطل به یقین از بین خواهد رفت.(3)و(2)
امام حسن عسکری علیه السلام و امام مهدی (عج)
در کتاب شریف کمال الدین و تمام النعمه تنها یک حدیث از امام حسن عسکری علیه السلام درباره امام مهدی (عج) روایت شده است.
احمد بن اسحق بن سعد اشعرى گوید شرفیاب حضور امام یازدهم ابى محمد حسن بن على علیه السلام شدم و می خواستم از وى راجع به جانشین پس از او پرسش کنم او آغاز سخن کرد و فرمود اى احمد بن اسحق به درستى که خداى تبارک و تعالى از آن گاه که آدم را آفریده زمین را خالى نگذاشته و نگذارد تا قیام ساعت از حجت خدا بر خلقش که به او از اهل زمین بلا بگرداند و به او باران فرو فرستد و به او برکات زمین را به در آورد . گوید من گفتم یا ابن رسول اللّٰه امام و خلیفه پس از شما کیست؟ آن حضرت شتابانه برخاست و درون خانه رفت و سپس برگشت و بر شانه او بچه پسرى بود که رویش چون ماه شب چهارده بود کودک سه سالى می نمود و فرمود اى احمد بن اسحق اگر نزد خداى عز و جل و نزد حجج او گرامى نبودى من این پسر خود را به تو نمی نمودم به درستى که او هم نام رسول خدا است و هم کنیه او است و آن کس است که پر کند زمین را از عدل و داد چنانچه پر شده باشد از جور و ستم. اى احمد بن اسحق مثل او در این امت مثل خضر علیه السلام است و مثل ذو القرنین به خدا یک غیبتى دارد که در آن کسى از هلاکت نجات نیابد جز آنکه خداى عز و جل او را بر قول به امامت وى ثابت دارد و او را موفق سازد که براى تعجیل فرجش دعا کند .
احمد بن اسحق گفت گفتم اى مولاى من آیا نشانه‌اى دارد که دل من بدان مطمئن شود آن کودک به زبان فصیح گفت منم بقیة اللّٰه فی ارضه و منتقم از دشمنان او . اى احمد بن اسحق پس از مشاهده عین دنبال اثرى نگرد.
احمد بن اسحق گوید من شاد و خرم بیرون آمدم و چون فردا رسید خدمت آن حضرت برگشتم و عرض کردم یا ابن رسول اللّٰه هر آینه شادى من بدان چه بر من منت نهادى بزرک است . بفرمائید آن روشى که از خضر و ذو القرنین دارد چیست؟ فرمود اى احمد آن طول غیبت است عرض کردم یا ابن رسول اللّٰه و هر آینه غیبتش هر آینه طولانى باشد؟ فرمود آرى به پروردگارم تا آنکه بیشتر معتقدان به امر امامت او از آن برگردند و مگر آن آنکه خداى عز و جل عهد و پیمان ولایت ما را از او گرفته و ایمان را در دلش نوشته و او را به روح خود کمک کرده. اى احمد بن اسحق این امریست از امر خدا و سری است از سر خدا و غیبى است از آن خدا. آنچه من به تو افاده کردم بگیر و پنهان دار و از شکرگزاران باش تا در علیین با ما باشى.(4)
ویژگی های امام مهدی (عج)
داعی
از القاب امام زمان علیه السّلام داعى است، به معناى دعوت‌کننده و خواننده؛ چنان‌که در زیارت آل یاسین مى‌خوانیم:
السّلام علیک یا داعی اللّه و ربّانیّ آیاته
«سلام بر تو اى دعوت‌کننده از جانب خدا و براى خدا. . .» .
و در اعمال روز جمعه مى‌گوییم:
اللّهمّ و صلّ على ولیّک المحیی سنّتک القآئم بأمرک، الدّاعی إلیک
«خدایا درود فرست بر ولى خودت که سنّت تو را احیا مى‌کند و به امر تو قیام مى‌نماید و به سوى تو دعوت مى‌کند.»
در دعاى افتتاح نیز مى‌خوانیم:
اللّهمّ اجعله الدّاعی إلى کتابک
««خدایا او را مقرر فرما تا دعوت‌کننده به کتاب آسمانى‌ات باشد.
و در جاى دیگر آمده است:
و الدّاعی إلى سبیلک
«او دعوت‌کننده به راه خداست»(5)
شباهت های امام مهدی (عج) به حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم
در مورد شباهت حضرت مهدی(عج) به پیامبر گرامی اسلام و آخرین فرستاده خداوند، حضرت محمد صلی الله علیه و آله روایات بسیاری وارد شده است. باتوجه به اینکه حضرت مهدی(عج) از نوادگان پیامبر صلی الله علیه و آله است، طبیعی است که شباهت های بسیاری میان این دو وجود مقدس وجود داشته باشد. از نظر نام و کنیه. نیز پیراهن پیامبر صلی الله علیه و آله که در روز جنگ احد بر تن داشتند و عمامه سحاب و زره سابغه و شمشیر پیامبر صلی الله علیه و آله همراه اوست. شاید بتوان گفت جامع سخن در این زمینه، همان حدیث رسول خدا صلی الله علیه و آله است که فرمود: «مهدی از فرزندان من است. اسم او اسم من و کنیه اش کنیه من، و از نظر خَلق و خُلق، شبیه ترین مردم به من است.(6)
ویژگی های مشترک این دو بزرگوار عبارتند از:
رحمت
خداوند متعال در قرآن کریم دربارة پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله می فرماید:
وَ ما اَرسَلناکَ الاّ رَحمَةً للعالَمینَ.(انبیاء/107)
ما تو را جز مایه رحمت برای جهانیان نفرستادیم.
و در حدیث قدسی راجع به حضرت مهدی(عج) آمده است:
... و أکمل ذلک بابنه م ح م د رحمة للعالمین علیه کمال موسی و بهاء عیسی و صبر ایوب(7)
و آن را با فرزندش م ح م د که مایه رحمت برای جهانیان و دارای کمال موسی و شکوه عیسی و صبر ایوب است ،کامل نمود.
ودر زیارت آل یاسین می گوییم:
سلام بر تو ای پرچم برافراشته ... و رحمت گستردة الهی
اخلاق نیکو و با عظمت
خداوند خطاب به حضرت محمد (ص) می فرماید: وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظِیمٍ(سوره قلم/4)
یعنی تو، به اخلاق عظیم و نیکو آراسته ای
پیامبر صلی الله و علیه و آله و سلم نیز فرموده اند: « الْمَهْدِیُّ مِنْ وُلْدِی اسْمُهُ اسْمِی وَ کُنْیَتُهُ کُنْیَتِی أَشْبَهُ النَّاسِ بِی خَلْقاً وَ خُلْقا(8)
مهدی از فرزندان من است، اسم او اسم من و کنیة او کنیه من است و او از لحاظ جسمی و روحی و اخلاقی، شبیه ترین مردم به من است.
نور خدایی
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نور خدایی است. چنان که در زیارت آن حضرت می خوانیم: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ الَّذِی یُسْتَضَاءُ بِه » سلام بر تو، ای نور روشنایی بخش خداوند.
در زیارت روز جمعه نیز خطاب به امام زمان (عج) این گونه می گوییم: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یا نُورَاللهِ الّذِی یَهْتَدی بِه المُهْتَدُون»؛ سلام بر تو ای نور خداوند که هدایت جویان به وسیله او هدایت می شوند.
امنیت بخشی
وَ ما کانَ اللَّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَ أَنْتَ فیهِمْ(سوره انفال/33)
(ای پیامبر!) تا تو در میان آن ها هستی، خداوند آن ها را مجازات نخواهد کرد.
امام زمان نیز در وصف وجودی خویش می فرمایند: «إِنِّی أَمَانٌ لِأَهْلِ الْأَرْضِ کَمَا أَنَّ النُّجُومَ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ»(9)
به درستی که من امنیت بخش اهل زمین هستم، همانگونه که ستارگان امنیت بخش اهل آسمانند.
طریف، یکی از خادمان حضرت مهدی(عج)، در مدتی که حضرت در گهواره بودند به خدمت ایشان می رود . پس از آنکه به درخواست حضرت برای ایشان صندل سرخی می برد. حضرت از او می پرسند: آیا مرا می شناسی. می گوید: بلی شما آقای من و فرزند آقایم هستید. حضرت می گویند: منظورم این نبود. خادم عرضه می دارد: خودتان بفرمایید. حضرت می فرمایند:
أنا خاتم الأوصیاء؛ بی یدفع اللَّه البلاء عن أهلی و شیعتی.
من خاتم اوصیاء و جانشینان [پیامبر(ص)] هستم. به وسیله [و به برکت] من خداوند بلا را از خانواده و شیعیانم برطرف می کند.(10)
دعوت کننده به سوی خداوند متعال
خداوند در قرآن خطاب به رسول مکرمش می فرماید:
یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنَّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذیراً وَ داعِیاً إِلَی اللَّهِ بِإِذْنِهِ وَ سِراجاً مُنیرا (احزاب/46و45)
ای پیامبر! ما تو را گواه فرستادیم و بشارت دهنده و انذار کننده، و تو را دعوت کننده به سوی خدا به فرمان او و چراغی روشنی بخش قرار دادیم.
در مورد امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف نیز آمده است: «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا دَاعِیَ اللَّه»
سلام بر تو ای دعوت کننده خلق به سوی خدا
خاتمیت
حضرت محمد(ص) خاتم پیامبران و انبیا هستند. خداوند متعال در قرآن می فرماید:
ما کان محمّدٌ أبا أحدٍ من رجالکم ولکن رسول الله و خاتم النّبیّین و کان الله بکلّ شیءٍ علیماً(احزاب/40)
محمد پدر هیچ یک از مردان شما نیست ولی فرستاده خدا و خاتم پیامبران است و خدا همواره بر همه چیز داناست.
همان حضرت صلی الله علیه و آله و سلم در خطبه روز غدیر دربارة خاتمیت حضرت مهدی(عج) می فرمایند:
آگاه باشید خاتم امامان ما قائم مهدی است؛ بدانید که او برگزیده و مختار خداوند متعال است. آگاه باشید که او وارث [علم] همه علما و محیط بر تمام علوم است.(11)
عالم، محضر دو خاتم
قرآن کریم درباره حضرت ختمی مرتبت(ص) می فرماید:
فَکَیْفَ إِذَا جِئْنَا مِن کُلِّ أمَّةٍ بِشَهِیدٍ وَجِئْنَا بِکَ عَلَى هَـؤُلاء شَهِیدًا (نساء/41)
پس [حالشان] چگونه است وقتی از هر امتی شاهد و گواهی بگیریم و تو را بر آنان گواه بیاوریم؟
و حضرت صاحب الزمان(ع) ضمن توقیعی به شیخ مفید می فرمایند
فإنّا یحیط علمنا بانبائکم ولا یعزب عنا شیئاً من أخبارکم(12)
همانا از همه امور مربوط به شما مطلعیم و ذره ای از اخبار شما از ما پنهان نمی ماند [و همه چیز را درباره شما می دانیم و می بینیم.]
برپا کنندة عدل
هدف از رسالت پیامبر اعظم صلی الله و علیه و آله و سلم اجرای عدالت و مساوات بوده است. چنانچه خداوند در قرآن می فرماید:
لَقَدْ أَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالْبَیِّناتِ و أَنْزَلْنا مَعَهُمُ الْکِتابَ وَ الْمِیزانَ لِیَقُومَ النَّاسُ بِالْقِسْطِ(حدید/25)
ما رسولان خود را با دلایل روشن فرستادیم و با آنها، کتاب و میزان نازل کردیم تا مردم عدالت را بپا دارند.
هدف از قیام حضرت مهدی (عج) نیز برپایی عدالت است.
یَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْما(13)
زمین را آکنده از عدل و داد می کند همان گونه که از جور و ستم پر شده است.
« أَمَا وَ اللَّهِ لَیَدْخُلَنَّ عَلَیْهِمْ عَدْلُهُ جَوْفَ بُیُوتِهِمْ کَمَا یَدْخُلُ الْحَرُّ وَ الْقَرُّ »
امام زمان عجل الله تعالی فرجه عدالت را، همچنان که سرما و گرما وارد خانه ها می شود، وارد خانه های مردمان کند.(14)
اهداف و روش واحد
امام مهدی (عج)عصاره نبوّت و احیا کننده سنت پیامبر صلی الله و علیه و آله و سلم است.
پیامبر اعظم صلی الله و علیه و آله و سلم می فرمایند: «سُنَّتُهُ سُنَّتِی یُقِیمُ النَّاسَ عَلَی مِلَّتِی وَ شَرِیعَتِی وَ یَدْعُوهُمْ إِلَی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَل (15)
سنت او (مهدی عجل الله تعالی فرجه) همان سنت من است و مردم را به دین و شریعت من به پا می دارد، و آنان را به کتاب خدا فرا می خواند.»
راه و روش پیامبر اعظم صلی الله و علیه و آله و سلم سرلوحه برنامه های امام زمان (عج)است و این آخرین وصی پیامبر صلی الله و علیه و آله و سلم و آخرین حجت خدا، تمام برنامه های محقق نشدة انبیاء الهی را تحقق می بخشد و اسلام ناب محمدی را آنگونه که جد بزرگوارشان عرضه کردند، در آخرالزمان اجرا می کند.
در حدیثی از امام صادق علیه السلام آمده است: «چون مهدی عجل الله تعالی فرجه قیام کند، به مسجد الحرام رود و رو به کعبه و پشت به مقام ابراهیم بایستد و دو رکعت نماز گذارد، آنگاه ندا می دهد «ای مردمان، منم، یادگار آدم، و یادگار ابراهیم، یادگار اسماعیل، و یادگار محمد صلی الله و علیه و آله و سلم.(16)
شباهت امام مهدی به امام جعفر صادق علیه السلام
بارزترین صفات [امام صادق علیه السلام] کشف علوم و بیان احکام براى مردم بود . به‌طورى‌که براى امامان پیش از آن حضرت این امر میسّر نشد، یکى از اهل حدیث گفته: چهار هزار نفر از افراد مورد اعتماد از آن حضرت روایت کرده‌اند.(17)
... بااین‌حال تمام علومى که نزد آن حضرت بود کشف نشده و براى ظهور قائم علیه السّلام به تأخیر افتاده که آن حضرت تمام احکام را بیان خواهد ساخت و آنچه گذشتگان از امامان و پیغمبران اهلیّت و شایستگى آن را در مردم ندیدند ، فاش خواهد کرد. امیر المؤمنین علیه السّلام گاهى به سینۀ خود اشاره مى‌کرد و مى‌فرمود: «إن هیهنا لعلما علما جمّا لو أصبت له حملة. . .» ؛ در این‌جا علم بسیارى هست اگر براى آن حاملانى بیابم. . .(18)
شباهت های امام مهدی (عج) به حضرت عیسی علیه اسلام
عیسى علیه السّلام؛ فرزند بهترین زنان زمانش مى‌باشد. قائم علیه السّلام نیز، فرزند بهترین زنان زمانش مى‌باشد.
[امام علی بن موسی الرضا علیه السلام فرمود: چهارمین فرزند من زاده سیده کنیزان، خداى به وى زمین را از هر خلافى پاک کند و از هر ستمى منزه دارد و اوست همان کسى که مردم در ولادتش شک کنند و او است که پیش از خروجش غیبت دارد و چون خروج کند زمین بنور او درخشان گردد و ترازوى عدالت میان مردم بگذارد و هیچ کس به دیگرى ستم نکند.](19)
عیسى علیه السّلام؛ در شکم مادر تکلم کرده، تسبیح مى‌گفت، چنان‌که فاضل مجلسى در حاشیۀ مجلّد پنجم بحار از ثعلبى از طریق عامّه روایت کرده است. قائم علیه السّلام نیز، -چنان‌که گذشت-در شکم مادر سخن گفته است.
عیسى علیه السّلام؛ در کودکى در گهواره سخن گفت. قائم علیه السّلام نیز، در کودکى در گهواره سخن گفت، که چند روایت بر آن دلالت مى‌کند از جمله در کمال الدین صدوق از حکیمه دختر امام محمد بن على جواد علیه السّلام آمده که: حضرت حجّت علیه السّلام بعد از ولادتش تکلم کرد و گفت: «أشهد أن لا إله إلاّ اللّه وحده لا شریک له و أنّ محمّدا رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله»
سپس بر امیر المؤمنین و امامان علیهم السّلام یک‌به‌یک درود فرستاد تا به پدرش رسید، آنگاه لب فروبست تا اینکه روز هفتم به توحید سخن گفت و بر محمد و امامان علیهم السّلام درود فرستاد سپس این آیه را تلاوت کرد:
...(قصص/5) وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى اَلَّذِینَ اُسْتُضْعِفُوا فِی اَلْأَرْضِ
و ما مى‌خواهیم بر آنان که در زمین به ضعف کشانده شدند احسان کنیم.
و نیز در همان کتاب [کما الدین ]در روایت دیگرى چنین آمده که: آن حضرت هنگامى که متولد شد به سجده افتاد و درحالى‌که زانو زده و دو انگشت سبّابه‌اش را بلند کرده بود مى‌گفت: «أشهد أن لا إله إلاّ اللّه و أنّ جدّی محمّدا رسول اللّه صلّى اللّه علیه و آله و أنّ أبی أمیر المؤمنین» سپس امامان را یکایک شمرد تا به خودش رسید، آنگاه گفت: خدایا! وعده‌ام را تحقق بخش و امرم را به انجام برسان و گام‌هایم را استوار کن و زمین را به وسیلۀ من پر از عدل و قسط فرماى.(20)
همچنین در همان مدرک از دو کنیز، نسیم و ماریه نقل شده که: صاحب الزمان علیه السّلام از شکم مادر درحالى متولد شد که دو زانو زده و دو انگشت سبابه‌اش را به سمت آسمان بلند کرده بود، سپس عطسه زد و گفت: «الحمد للّه ربّ العالمین صلّى اللّه على محمّد و آله» ، ظالمان پنداشته‌اند که حجّت الهى باطل‌شدنى است، اگر در سخن گفتن به ما اجازه داده شود شک و تردید زایل مى‌گردد.(21)
عیسى علیه السّلام؛ مردم درباره اش اختلاف کردند. قائم علیه السّلام نیز، مردم درباره‌اش اختلاف کردند.
امام صادق علیه السّلام در بیان شباهت حضرت حجّت علیه السّلام به حضرت عیسى علیه السّلام فرمود: یهود و نصارى اتفاق کردند بر اینکه عیسى کشته شد، ولى خداوند-عزّ و جلّ-آنها را تکذیب کرد و فرمود:
وَ مٰا قَتَلُوهُ وَ مٰا صَلَبُوهُ وَ لٰکِنْ شُبِّهَ لَهُمْ؛
او را نکشتند و به دار نیاویختند ولى امر بر آنان مشتبه شد.
غیبت قائم علیه السّلام نیز همین‌طور است که عاقبت، این امّت آن را انکار خواهد کرد به خاطر طولانى شدن آن، بعضى هدایت نشوند و خواهند گفت: اصلا متولد نشده. و بعضى دیگر خواهند گفت: متولد شده و مرده و کسانى کفر مى‌ورزند چون مى‌گویند: یازدهمین نفر از ما عقیم بوده. و برخى سرکش خواهند شد به اینکه: امامت را به سیزده نفر و بیشتر سرایت دهند.
عیسى علیه السّلام به اذن خداوند متعال مرده زنده مى‌کرد. خداوند-عزّ و جلّ-از زبان او در قرآن چنین آورده: وَ أُحْیِ اَلْمَوْتىٰ بِإِذْنِ اَللّٰهِ (آل عمران/ ۴٩ )
و به اذن خداوند مردگان را زنده مى‌کنم.
و خطاب به او فرموده: وَ إِذْ تُخْرِجُ اَلْمَوْتىٰ بِإِذْنِی(مائده/110)
و آنگاه که تو مردگان را به اذن من از خاک برآورى
قائم علیه السّلام نیز، مردگان را زنده مى‌کند به اذن خداى تعالى، در بعضى از کتاب‌ها از امام صادق علیه السّلام روایت شده که: هرگاه قائم علیه السّلام ظهور کند مردى از آذربایجان، استخوان پوسیده‌اى در دست به خدمت آن جناب مى‌آید و مى‌گوید: اگر تو حجّت خدا هستى، دستور بده این استخوان به نطق درآید. پس به دستور حضرت استخوان به نطق آمده، مى‌گوید:
من هزار سال است که در عذاب هستم، و امیدوارم با دعاى تو، خداوند متعال مرا از عذاب خلاص فرماید. پس آن مرد خواهد گفت: این سحر است. آنگاه به فرمان آن حضرت به دار آویخته مى‌شود و تا هفت روز بالاى دار فریاد مى‌زند: این جزاى کسى است که معجزۀ امام را به سحر نسبت دهد، سپس مى‌میرد.
: عیسى علیه السّلام فرمود
أُنَبِّئُکُمْ بِمٰا تَأْکُلُونَ وَ مٰا تَدَّخِرُونَ فِی بُیُوتِکُمْ(آل عمران/49)
من به شما خبر مى‌دهم آنچه در خانه‌هایتان ذخیره مى‌کنید. قائم علیه السّلام نیز، بر
تمام احوال و کارهاى ما مطلع است، و دلیل بر آن، تمام اخبار و روایات بسیارى است که دربارۀ علم ائمۀ معصومین علیهم السّلام وارد شده.
تشرفات
در کمال الدین از حسن بن وجناء نصیبى آمده که گفت: در پنجاه و چهارمین حج خود، زیر ناودان کعبه پس از نماز عشاء در حال سجده بودم و در دعا، ناله و زارى مى‌کردم که ناگاه کسى مرا جنباند و گفت: اى حسن بن وجناء برخیز. گوید: برخاستم دیدم کنیزکى است زردرنگ و لاغراندام. گمان کنم بیش از چهل سال داشت، جلو من به راه افتاد، و من بدون سؤال در پى او راه افتادم تا به خانۀ حضرت خدیجه علیها السلام رسید، در آن خانه اتاقى بود که در آن وسط حیاط باز مى‌شد و پلّه‌هایى از چوب ساج داشت که بالا مى‌رفت، کنیزک بالا رفت، آنگاه صداى شخصى را شنیدم که: اى حسن! بیا بالا. پس بالا رفتم و بر در اتاق ایستادم که حضرت صاحب الزمان علیه السّلام فرمود: اى حسن! گمان مى‌کنى که از من پنهانى؟ به خدا قسم! هربار به حج آمدى با تو بودم.
سپس احوال مرا بیان فرمود، پس بیهوش به رو افتادم، پس احساس کردم دستى به من خورد از جاى برخاستم، به من فرمود: در مدینه در خانۀ جعفر بن محمد علیهما السلام اقامت کن و در فکر آب و غذا و لباس مباش، سپس دفترى به من داد که در آن دعاى فرج و ذکر صلواتى بر آن حضرت نوشته شده بود، و فرمود: این دعا را بخوان و این‌طور بر من صلوات بفرست، و این دفتر را جز به کسانى که سزاوار هستند از دوستانم نشان مده، که خداوند جلّ جلاله تو را موفق خواهد داشت.
عرض کردم: اى آقاى من! پس از این دیگر شما را نمى‌بینم؟ فرمود: اى حسن! هروقت خدا بخواهد ،خواهى دید.
حسن مى‌گوید: از حج که فراغت یافتم به مدینه رفتم و در خانۀ جعفر بن محمد علیهما السلام اقامت گزیدم، پیوسته به مسجد مى‌رفتم و جز براى سه امر به خانه بازنمى‌گشتم: تجدید وضو، خواب و استراحت، و هنگام افطار. موقع افطار که وارد اتاقم مى‌شدم مى‌دیدم یک کاسه چهار دانگ پر از آب و یک قرص نان بر روى آن است و غذایى که در روز دلم خواسته بود آماده مى‌باشد، آن را مى‌خوردم به حدّ کافى بود، لباس زمستانى در فصل زمستان مى‌رسید و لباس تابستانى در تابستان. روز که مى‌شد کوزۀ آبى از بیرون مى‌آوردم و در خانه مى‌پاشیدم و آن را خالى مى‌گذاشتم، و غذایى مى‌آوردم-با اینکه نیازى به آن نداشتم-و شبانگاه آن را صدقه مى‌دادم تا کسى که با من است از حالم مطلع نشود.(21)
شعری از سید حمید رضا برقعی برای امام مهدی (عج)
در آسمان غزل عاشقانه بال زدم
به شوق دیدنتان پرسه در خیال زدم
در انزوای خودم با تو عالمی دارم
به لطف قول و غزل قید قیل و قال زدم
کتاب حافظم از دست من کلافه شده ست
چقدر آمدنت را چقدر فال زدم
غرور کاذب مهتاب ناگزیر شکست
همان شبی که برایش تو را مثال زدم
غزال من غزلم ، محو خط و خال تو شد
چه شاعرانه بدون خطا به خال زدم
به قدر یک مژه بر هم زدن تو را دیدم
تمام حرف دلم را در این مجال زدم...(23)
منابع:
1-چشم به راه مهدی (عج) جمعی ز نویسدگان مجله حوزه ، مقدمه کتاب
2 - مرآة العقول ٢۶ : ٣١٠
3- سیمای حضرت مهدی در قران مهدی حائری یزدی ص280
4- کمال الدین و تمام النعمه ترجمه کوه کمره ای باب 39 صص57-56
5- اوصاف المهدی (عج) احمد سعیدی ج1 ص58
6- مجله:گلبرگ-مهر 1384، شماره 67
7- محمدبن یعقوب کلینی، الکافی، ج1، ص 527؛ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج36، ص196
8- بحارالانوار، ج36، ص309
9- بحارالأنوار، ج75، ص380
10- همان، ج 52، ص30
11- الاحتجاج طبرسی، ج1، ص63
12- بحار الانوار، ج53، ص174
13- الغیبة، النعمانی، ص58
14-همان، ص296
15- کمال الدین، ج2، ص411
16- مجله:امان-بهمن و اسفند 1385، شماره3
مجله:موعود-فروردین و اردیبهشت 1384، شماره 52
مجله:موعود-مرداد 1385، شماره 66
سایت حوزه
17- مناقب ابن شهر آشوب: 3 / 372
18- مکیال المکارم ج1 ص272
19- کمال الدین ج 2 ص 42
20- همان 2 / 428
21- همان 2 / 430
22- مکیال المکارم ج 1 صص270-264
