کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم !!!

شرح مزجی بیانات رهبر انقلاب درباره اقتصاد مقاومتی/ اقتصاد منهای نفت ۱

تکنوکرات ها مانع جدی اقتصاد بدون نفت/ چرا امریکا نفت خودش را استخراج نمی کند؟/ چرا ما تحریم و تحت فشاریم؟/ چگونگی استفاده بهینه از نفت/ اقتصاد منهای نفت آرزوی به قدمت سه دهه/ سوخت، بدترین استفاده‌ی از نفت است

من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر میشود؟! بله، می شود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامه‌ریزی کرد.

گروه اقتصاد مقاومتی- مصطفی ظاهری: ایران اسلامی با استعدادهای سرشار معنوی و مادی و ذخائر و منابع غنی و متنوع و زیرساخت‌های گسترده و مهم‌تر از همه، برخورداری از نیروی انسانی متعهد و کارآمد و دارای عزم راسخ برای پیشرفت، اگر از الگوی اقتصادی بومی و علمی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است، پیروی کند نه تنها بر همه‌ مشکلات اقتصادی فائق می‌آید و دشمن را که با تحمیل یک جنگ اقتصادی تمام عیار در برابر این ملت بزرگ صف‌آرایی کرده، به شکست و عقب‌نشینی وا می‌دارد، بلکه خواهد توانست در جهانی که مخاطرات و بی‌اطمینانی‌های ناشی از تحولات خارج از اختیار، مانند بحران‌های مالی، اقتصادی، سیاسی و ... در آن رو به افزایش است، با حفظ دستاوردهای کشور در زمینه‌های مختلف و تداوم پیشرفت و تحقق آرمان‌ها و اصول قانون اساسی و سند چشم‌انداز بیست ساله، اقتصاد متکی به دانش و فناوری، عدالت بنیان، درون‌زا و برون‌گرا، پویا و پیشرو را محقق سازد و الگوئی الهام‌بخش از نظام اقتصادی اسلام را عینیت بخشد. (ابلاغیه سیاست های کلی "اقتصاد مقاومتی رهبر انقلاب" به رؤسای قوای سه گانه و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام- ۲۹/ بهمن ماه/ ۱۳۹۲)

با گذشت یک سال از ابلاغ این سیاست ها، کاستی های فراوانی در پیاده سازی این سیاست های حیاتی اقتصادی در قوای سه گانه دیده می شود و ضعف های مدیریتی مانع از رسیدن به توفیق چندان در تحقق اهداف این سیاست ها شده است.

طی قریب ۴ سال گذشته، ضعف های اقتصادی کشور در مقابل تهدیدات خارجی نمایان شد که نتیجه جدی نگرفتن شعارهای سال در یک دهه اخیر مقام معظم رهبری توسط قوای سه گانه بوده است چرا که معظم اله از سال ۸۶ نسبت به جنگ اقتصادی غرب علیه ایران اسلامی هشدار داده و در یک حلقه بهم پیوسته با ارائه شعارهایی که از مولفه های اقتصاد مقاومتی بوده سعی در مقاوم سازی پایه های اقتصادی کشور نموده است که کم توجهی و انجام اقدامات شعاری مانع از رسیدن اهداف عالی در سال های گذشته (که شعارهای حیاتی چون نوآوری و شکوفایی، اصلاح الگوی مصرف و جلوگیری از اسراف، مسئله‌ی همت مضاعف و کار مضاعف، مسئله‌ی جهاد اقتصادی، حمایت از تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه‌ی ایرانی در خود جای داده بوده) شده است. شعارهایی که عمل به آن می توانست حرکت عمومی کشور را در زمینه‌ی اقتصاد ساماندهی کند.

با این وصف رجانیوز بازخوانی جوانب مختلف اقتصاد مقاومتی در بیانات مقام معظم رهبری را لازم دانسته و در سلسله گزارشاتی به مولفه ها و الزامات آن می پردازد. امید است با نشر این بیانات یاری ای در گفتمان سازی و مطالبه سازی مردمی اقتصاد مقاومتی شود.

[از الزامات و انتظارات سیاستهای اقتصاد مقاومتی]، گفتمان سازی است؛ باید تصویر درستی از اقتصاد مقاومتی ارائه بشود؛ البته صداوسیما و رسانه‌های کشور موظفند اما مخصوص آنها نیست. دستگاه‌های تبلیغاتیِ مخالف با کشور، مخالف با انقلاب، مخالف با پیشرفت ملی ما، خیلی چیزها در چنته دارند و شروع هم کرده‌اند - ما دیدیم - بعد از این هم بیشتر [خواهند کرد] درباره‌ی اقتصاد مقاومتی، اشکال‌تراشی، مانع‌تراشی، گاهی هو کردن، بی‌اهمیت جلوه دادن آنچه که در کمال اهمیت و نهایت اهمیت است؛ از این کارها می کنند. نقطه‌ی مقابل آنها بایستی کار بشود؛ مسئولین، صاحبان فکر و دلسوزان، بایستی تصویر درستی را از این حرکت بزرگ و عمومی ارائه بدهند و گفتمان‌سازی بشود تا مردم بدانند و معتقد باشند و بخواهند؛ در این صورت، کار عملی خواهد شد. (جلسه تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی - ۲۰/اسفند/۱۳۹۲)

رویکرد تحلیلی۳ –  اقتصاد منهای نفت ۱

 

اگر نفت خاورمیانه تمام شود ...

من یک‏وقت عرض می‏کردم که اگر یک روز نفت منطقه‏ی خاورمیانه تمام شود- که ممکن هم هست چنان روزی پیش آید- دولت ها باید به فکر باشند. اینکه ما این قدر روی اقتصاد بدون نفت تکیه می‏کنیم و اصرار داریم که هرچه ممکن است، درآمد کشور را از نفت به درآمدهای دیگر ببریم، به همین خاطر است. ۱۳۷۵/۱۰/۲۸ من دو، سه سال قبل از این گفتم که آرزو می‏کنم یک روزی درِ چاه های نفتمان را ببندیم و به دنیا اعلام کنیم که می‏خواهیم یک مدّت نفت نفروشیم. البته این آرزوی دوردستی است؛ دسترسی به آن بسیار مشکل است و آسان هم نیست. ۱۳۷۷/۱۰/۰۴ من سال ها پیش این را گفتم که یکی از آرزوهای من این است که یک روزی ما بتوانیم کشور را جوری اداره کنیم که حتّی اگر لازم بود، یک قطره نفت هم صادر نکنیم و کشور اداره شود. این چیزی است که تا امروز پیش نیامده است. البته کار آسانی هم نیست، کار بسیار مشکلی است. ۱۳۹۰/۰۱/۰۱

 

وابستگی به نفت یکی از بلیات بزرگ اقتصادی

ما باید به اینجا برسیم و بتوانیم خودمان را از درآمد نفت واقعاً بی‌نیاز کنیم. یکی از بزرگترین بلیات اقتصاد ما، و نه فقط اقتصاد ما، بلکه بلیات عمومی کشور، وابستگی ما به درآمد نفت است. ۱۳۹۰/۰۵/۲۶

 

استفاده بهینه از درآمد نفتی

 از نفت هم باید استفاده‌ی بهینه کنیم. کارشناس ها می‌گویند - من خودم وارد نیستم؛ آمار و ارقام از کارشناس هاست - این پنجاه، شصت میلیاردی که ما از طریق فروش نفت به دست می‌آوریم، با نهصد میلیارد دلار صادرات و معامله و تجارت به دست می‌آید؛ این خیلی مهم است. ما این درآمد را که از طریق نفت به دست می‌آوریم، صرف مسایل روزمره‌ی زندگی می‌کنیم؛ این، معنی ندارد؛ بایست این ها با محاسبه‌ی صحیح انجام بگیرد. ما این نفت را ضایع می‌کنیم؛ البته این، کارِ امروز و دیروز نیست؛ ده ها سال است که بنای اقتصاد و پیشرفت کشور روی این روش گذاشته شده است و یک شبه هم نمی‌شود آن را عوض کرد.  ۱۳۸۵/۰۳/۲۹ مسئولین کشور، همین پول نفت را به خاطر نیاز کشور می‏دهند و گندم وارد می‏کنند! بعد وقتی‏که این گندم وارد می‏شود، وقتی‏که آرد می‏شود، نان می‏شود و پا به سفره‏ی من و شما می‏گذارد، آنجا ضایع می‏شود! امروز ما آن مقداری که از ضایعات نان ضرر می‏بینیم از هیچ ضایعه‏ی مادّی‏ای ضرر نمی‏بینیم! یعنی همین نان خشکی که از خانه‏ی من و شما خارج می‏شود که به نظر ما هم هیچ نمی‏آید معادل بخش عظیمی از قیمت گندم وارداتی ماست! این مطلب را دولتی‏ها مسئولین می‏گویند؛ امنای من و شما می‏گویند! ۱۳۷۷/۰۱/۰۱ این دنیائی که در اختیار ماست، این زمینی که در اختیار ماست، این موادی که در اختیار ماست، ای بسا میلیون ها برابر بهره‌ای که امروز بشر از آنها استفاده می کند، قابل بهره‌برداری باشد. از همین آب، از همین خاک، از همین مواد، از همین هوا، از همین موادی که در زیر زمین هست و از همین چیزهائی که در اختیار ماست و ما ارزش اینها را نمی دانیم، ای بسا بشر در آینده بهره‌های خیلی فراوانی ببرد. ما امروز نفت را می سوزانیم؛ ممکن است در آینده، بهره‌مندی‌هائی از نفت برای بشر به دست بیاید و به قدری ارزشمند بشود که هیچ عاقلی حاضر نباشد یک قطره‌ی نفت را بسوزاند؛ به جای آن از انرژی های دیگر استفاده کنند. شما ببینید، امروز از زباله‌ی شما بازیافتِ مواد باارزش میکنند. خب، زباله زباله است؛ این یک مثال خیلی کوچک است. خیلی از چیزها هست که ممکن است از آنها استفاده بشود؛ به چه وسیله می شود آنها را فهمید؟ به چه وسیله می شود به راه های دَه توی طبیعت پی برد و راه برد و از آنها استفاده کرد؟ به وسیله‌ی علم. اینی که پیغمبر می فرماید: «اطلبوا العلم و لو بالصّین»، نمی خواهد بگوید بروید فلسفه یا فقه را از چین یاد بگیرید؛ بروید دانش را - هر دانشی؛ علم و آنچه که بر علم مترتب می شود یعنی فناوری و توانائی های فراوان سرپنجه‌ی بشری - یاد بگیرید؛ اینها چیزهای لازمی است. خب، این یک مقداری پرداختن به مسائل بدیهی بود؛ یعنی بنده تصور هم نمی کردم که در بین شما جوانان نخبه کسی باشد که در این زمینه شک و تردیدی داشته باشد و تصور کند که حالا اسلام چه می گوید. ۱۳۸۷/۰۶/۰۵

 

چرا ما تحریم و تحت فشاریم؟

امروز شما ملاحظه کنید، وقتی روی نفتِ ما فشار می‌آورند، ما دچار مشکل می شویم، این ناشی از چیست؟ ناشی از این است که ما تکیه‌مان را به نفت از بعد از دوره‌ی جنگ و پایان جنگ تا امروز، نتوانستیم کم کنیم، اگر ما تکیه‌مان را به نفت کم میکردیم، فشار بر روی نفت این‌قدر برای ما سخت تمام نمی شد. ۱۳۹۲/۰۶/۱۴ یکی از سخت‌ترین آسیب های اقتصادی ما همین وابستگی به نفت است. این نعمت بزرگ خدادادی برای کشور ما در طول ده‌ها سال مایه‌ی فروریختگی‌های اقتصادی و فروریختگی‌های سیاسی و اجتماعی شد؛ باید ما یک فکر اساسی بکنیم. ما نمی گوییم از نفت استفاده نشود، [بلکه] تکیه‌ی ما بر استفاده‌ی حداقلی از فروش نفت خام است؛ نفت را می توان به‌صورت فرآورده در اختیار گذاشت؛ که در این سیاست ها دیده شده. یک کار اساسی و مهمی که باید انجام بگیرد این است؛ این همت بلندی لازم دارد که ما در بند سیزده این سیاست ها به این پرداختیم و جداً باید این بند عملیاتی بشود. ۱۳۹۲/۱۲/۲۰

 

اگر نفت در دستان غربی ها بود چه می شد؟

یک وقت خطاب به بعضی از سیاسیّونی که در کشورهای دیگر تولید کننده فعّال نفت هستند، نکته و سؤالی مطرح کردم و گفتم: «ما امروز نفت داریم. کشورهای حاشیه خلیج فارس، بعضی کشورهای افریقایی و بعضی کشورهای آسیایی هم، نفت تولید می‏کنند. این نفتِ گرانقیمت را به قیمت های ارزان و به بشکه‏ای چندین برابر کمتر از قیمت حقیقی آن، از این ها می‏خرند. این کشورها هم چون به پولِ فروشِ نفت احتیاج دارند، بالاجبار آن را با قیمت پایین می‏فروشند. آن‏گاه مستکبرین می‏روند و از این نفت، حداکثر استفاده را می‏کنند.» سؤالی که مطرح کردم این بود. گفتم: «حالا فرض کنید به جای کشورهای عربستان، ایران، اندونزی، امارات، کویت و غیره و غیره، نفت در اختیار امریکا و انگلیس و ایتالیا و بعضی کشورهای دیگر اروپایی بود و ما می‏خواستیم از آنها نفت بخریم. شما را به خدا، حاضر بودند حتی یک قطره نفت به ما بدهند؟! اگر شما می‏خواستید یک بشکه نفت از آنها بگیرید، صد گونه شرط و شروط می‏گذاشتند و بعد هم به هر قیمتی که دلشان می‏خواست، آن را به شما می‏دادند! ۱۳۷۳/۰۱/۰۱ آن روزی که آن‏ها نفت داشته باشند و کشوری مثل ما العیاذُ باللّه نفت نداشته باشد و بخواهد از آن‏ها نفت بخرد- که امیدوارم چنین روزی پیش نیاید- آن‏ها بابت هر شیشه‏ی نفتی که به ما بدهند، ده برابر قیمت یک بشکه‏ی نفت از ما پول خواهند گرفت! آن‏ها به ما نفت می‏دهند؟ کسانی که جلوِ چشمشان، ملت ها از گرسنگی می‏میرند، ولی گندمشان را در دریا می‏ریزند و به ملتهای گرسنه نمی‏دهند، برای اینکه قیمت گندم پایین نیاید، به کسی نفت خواهند داد؟! ۱۳۷۵/۱۰/۲۸

 

خیانت بعضی از کشورهای تولیدکننده‏ی نفت و همدستی‏شان با دزدان غارتگر بین‏ المللی موجب تعیین قیمت نفت توسط مصرف کنندگانش

ماده‏ی ارزشمندی که امروز دنیا جانش به آن بند است یعنی نفت به ملتهای خاصی متعلّق است عمدتاً در همین منطقه‏ی خود ما، مقداری هم در جاهای دیگر اما سرنوشت این ماده، قیمت‏گذاری و مصرفش، دست دیگران است و صاحبان اصلی در آن کمترین نقش را دارند! ۱۳۷۷/۱۰/۰۴متاسّفانه، امروز در دنیا نفت به سیاستهای بین‌المللی، کمپانی ها و غارتگران بزرگ و جهان‌خواران و مستکبران وابسته است. در حقیقت، نفت در مشت آن‌هاست. ۱۳۷۵/۰۱/۰۴ همان دولت هایی که دستشان با دزدان غارتگر بین‏المللی یکی است، متأسفانه بخش عمده‏ای از نفت را صاحبند. امروز جنسِ به این ارزشمندی به‏منزله‏ی ابزاری در دست مصرف‏کنندگانی است که شدیداً به آن احتیاج دارند. آن‏ها چنین سیاستی را از ده ها سال پیش تا به امروز، طرّاحی و اجرا کرده‏اند و متأسفانه همواره عدّه‏ای از سیاستمداران خائن کشورهای وابسته نیز، با آن‏ها همکاری می‏کنند. ۱۳۷۳/۰۲/۱۳ یعنی همان مایع ذی‏قیمت را، با استفاده از خیانت بعضی از دولت های تولید کننده نفت، که دستشان در دست آنهاست، به کمترین قیمت ممکن می‏خرند و در واقع غارت می‏کنند و می‏برند و از آن، همه اساس مدنیّت صنعتی کنونی را بر پا می‏دارند. ۱۳۷۳/۰۱/۰۱ امروز به خاطر خیانت بعضی از کشورهای تولیدکننده‏ی نفت و همدستی‏شان با دزدان غارتگر بین‏المللی، به جای اینکه نفت، وسیله‏ای در دست کشورهای تولیدکننده‏ی آن برای کسب سود یا استفاده‏ی سیاسی و اقتصادی باشد، به عکس به عنوان وسیله‏ای در دست مصرف‏کنندگان قرار دارد! درست مثل جنسی است که توی سرش خورده باشد! در حالی که نفت، جنسی است که اگر امروز آن را به دنیا ندهند همه جا فاقد نور و حرارت و حرکت و صنعت خواهد شد. تمدّن صنعتی امروز، پایه‏اش بر ماشین استوار است. اگر نفت نباشد، این ماشین از حرکت خواهد ایستاد. اهمیت نفتِ ما تا این اندازه است. ۱۳۷۳/۰۲/۱۳

 

چرا امریکا نفت خودش را استخراج نمی کند؟

امروز بعضی از کشورها- از جمله خود امریکا- نفت خودشان را استخراج نمی‏کنند؛ نفت وارد می‏کنند، چون به این قیمتی که نفت را می‏خرند، یعنی در واقع مفت! نفت صادرکنندگان این منطقه، با استخراج هرچه بیشتر و فروختن هرچه بیشتر به این ثَمن بَخس، بعد از گذشت چند سال تمام می‏شود؛ ولی چاه های آن‏ها هنوز نفت خواهد داشت. البته چاه های نفت امریکا، به برکت وفور چاههای نفت ما نیست- چاههای متوسّطی است- ولی به‏هرحال نفت هست. ۱۳۷۵/۱۰/۲۸  چون هرگاه بخواهند، قیمتش را پایین می‌آورند، تولید را کم یا زیاد دور می‌کنند، یکی را از دور خارج یا وارد دورْ می‌کنند! نفت مال ماست؛ اما سیاستش در دست دیگران است! چنین سرمایه‌ای مایه‌ی دردسر است.  ۱۳۷۵/۰۱/۰۴ یک روز سیاستهای آن‏ها به نحوی اقتضا می‏کند که قیمت را اندکی بالا ببرند، تا فلان دولت پول‏دار شود و برود جنس های آن‏ها را بخرد؛ لذا مقداری قیمت را بالا می‏برند. یک‏وقت سیاست ها اقتضا می‏کند که چند کشور را دچار تنگنای اقتصادی کنند، پس قیمت نفت باید پایین بیاید؛ لذا قیمت نفت پایین می‏آید؛ از داخل "اوپک" هم به آن‏ها کمک می‏شود! دولت و ملت ما باید یک فکر اساسی برای این مشکل بکنند. ۱۳۷۷/۱۰/۰۴ من از سه چهار سال پیش به این طرف، بخصوص تأکید کرده‏ام تا آنجایی که می‏توانند، باید وابستگی اقتصادی کشور را به نفت، کم کنند. نفت، کالایی است که ما داریم. البته ارزشمند است و باید از این هم استفاده شود؛ منتها امروز سرنوشت این کالا به دست صاحبانش که ما باشیم نیست، به دست بیگانگان است! طبیعی است اقتصادی که بر پایه‏ی کالایی است که قیمت‏گذاری آن در دست دیگران است، همین مشکلات را هم دارد؛ یک روز می‏شود بشکه‏ای هجده دلار و بیست دلار، یک روز هم ناگهان به هفت و نیم دلار و هشت دلار تنزّل می‏کند ۱۳۷۸/۰۱/۰۱

 

وابستگی به درآمد نفتی خشت کجی است که در زمان رژیم پهلوی گذاشته شده است

چند سال است که این مطلب را به مسئولین گفته‏ایم؛ مسئولین هم چه در دولت قبل، و چه در دولت فعلی جدّاً این قضیه را دنبال کردند و می‏کنند که شاید بتوانند؛ اما کار دشوار است. این خشت کجی است که در زمان رژیم پهلوی گذاشته شده است. آن جوانانی که نمی‏دانند رژیم گذشته با این کشور چه کرده است، بدانند یکی از ده ها کار خیانت‏آمیزی که کردند، این است! ۱۳۷۷/۰۱/۰۱  خدا لعنت کسانی را که از اوّلِ پیدا شدن چاه های نفت در این کشور بخصوص آن وقتی‏که قیمت نفت مقداری گران شد اساس و بنای کار را در این کشور بر روی درآمد نفت گذاشتند، که بعد از انقلاب هم به‏خاطر گرفتاری های متعدّد، همان وضع کم‏وبیش ادامه پیدا کرد. ۱۳۷۷/۱۰/۰۴  اقتصاد این کشور را متّکی به نفت کردند که به آسانی هم نمی‏شود آن را تغییر داد و دگرگون کرد! این ملت اگر بتواند، باید با صادرات گوناگون صادرات میوه، صادرات معادن گوناگونی که در این کشور هست، تولیدات صنعتی، کشاورزی و خدمات این کشور را اداره کند. ۱۳۷۷/۰۱/۰۱  دشمنان ایران در دوران رژیم وابسته و فاسد پهلوی، بیش از حدّ تصور خراب‏کاری کرده‏اند و چنان ملت و کشور ما را به نفت وابسته نموده‏اند که نشود به این آسانی چنین کاری را کرد. ۱۳۷۳/۰۲/۱۳ کیفیت بنای هندسه‏ی اقتصاد کشور، از دوران رژیم وابسته‏ی پهلوی، کیفیّت غلطی بوده که تغییر دادن آن تا امروز، کار دشواری بوده است. بخصوص در دوران جنگ که فرصت سازندگی و تولید هم نبود، همان روش وابستگی به نفت، ادامه پیدا کرد؛ روز به روز تشدید شد، یا لااقل همان‏طور ادامه یافت. مسئولین کشور، دولت خدمتگزار و علاقه‏مندان به سرنوشت این کشور می‏توانند این روش را عوض کنند و إن شاء اللّه عوض خواهند کرد. این خواب خوشی است که کمپانی های نفتی و وابستگان به آن‏ها در دنیا دیده‏اند که خیال می‏کنند این ملت، همیشه خودش را وابسته نگاه خواهد داشت! عزیزان من! البته این تصمیم ها نیاز به فضای برادرانه دارد. ۱۳۷۸/۰۱/۰۱ روزی باید این کار بشود و آن روز، روزی است که ملت ایران بدون اینکه سرمایه‏های خود را مفت و مجّانی به دست کسانی بدهد که با کمال خباثت از ثروت ملی کشورها استفاده می‏کنند، با تکیه بر امکانات ذاتی، روی پای خودش بایستد. ۱۳۷۳/۰۲/۱۳ اگر ملت ایران- اعم از کارگر ایرانی، جوان ایرانی، تولیدکننده‏ی ایرانی و معلّم ایرانی- با همه‏ی تلاش و غیرت خود وارد عمل شود و این کشور را به گونه‏ای بسازد که به خاطر صادرات و واردات و نیازهای مصرفی، محتاج فروش‏ نفت خود، آن هم با این قیمتِ پایین نباشد، ببینید چه خدمت بزرگی به امروز و آینده‏ی این کشور خواهد بود! ۱۳۷۳/۰۲/۱۳

 

تکنوکرات ها مانع جدی اقتصاد بدون نفت / رابطه مستقیم استقلال اقتصادی و کاهش وابستگی به نفت

ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم؛ دولت های ما در برنامه‌های اساسیِ خودشان این را بگنجانند. من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر میشود؟! بله، می شود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامه‌ریزی کرد. وقتی برنامه‌ی اقتصادی یک کشور به یک نقطه‌ی خاص متصل و وابسته باشد، دشمنان روی آن نقطه‌ی خاص تمرکز پیدا میکنند. ۱۳۹۲/۰۱/۰۱ ما احتیاجی نداریم به اینکه این کالا را این‏طور مصرف کنیم. ما می‏توانیم در داخل کشور، از منابع فراوان و عظیمی که وجود دارد، استفاده کنیم ۱۳۷۸/۰۱/۰۱  ما امروز دنبال استقلال اقتصادی هستیم؛ دنبال رها شدن کشور از وابستگی به نفت هستیم. امروز می‏خواهیم در وضع اقتصادی کشور ترتیبی داده شود که پایین آمدن فلان مقدار از قیمت یک بشکه‏ی نفت، نتواند در کشور ما این همه تأثیر بگذارد. این کارها چگونه ممکن است؟ ۱۳۷۸/۰۲/۱۵  من چند سال قبل از این گفتم - البته آن وقت مسئولین دولتی از این حرف هیچ استقبال نکردند - ما باید به جائی برسیم که اگر یک روزی به خاطر قضایای سیاسی، اقتضائات سیاسی، یا اقتضائات اقتصادی در دنیا، اراده کردیم که صادرات خودمان را مثلاً برای مدت پانزده روز یا یک ماه متوقف کنیم، بتوانیم. شما ببینید این کار چه قدرت عظیمی را برای یک کشور تولید کننده‌ی نفت به وجود می‌آورد که یک وقت اگر اراده کرد، بگوید آقا من از امروز تا بیست روز نفت صادر نمی کنم. ببینید چه حادثه‌ای در دنیا به وجود می‌آید. امروز ما نمی توانیم این کار را بکنیم، چون به این درآمد احتیاج داریم. اگر یک روزی اقتصاد کشور از درآمد نفت و صادرات نفت بریده شود، این توان را ملت ایران و نظام اسلامی در ایران به دست خواهد آورد؛ که تأثیرگذاری‌اش در دنیا فوق‌العاده است. ما باید به اینجا برسیم. خب، این حمایت می خواهد؛ باید از صادرات حمایت بشود. ۱۳۹۰/۰۵/۲۶

------------------------

پی نوشت:

۱۳۷۳/۰۱/۰۱ - بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی

۱۳۷۳/۰۲/۱۳ - بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان

۱۳۷۵/۰۱/۰۴ - بیانات در اجتماع زائران و مجاوران حرم رضوی

۱۳۷۵/۱۰/۲۸ - بیانات در خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران‌

۱۳۷۷/۰۱/۰۱ - بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی

۱۳۷۷/۱۰/۰۴ - بیانات در خطبه‌های نمازجمعه‌

۱۳۷۸/۰۱/۰۱ - بیانات در دیدار زائرین و مجاورین حرم مطهر رضوی

۱۳۷۸/۰۲/۱۵ - بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان

۱۳۸۱/۰۲/۱۱ - بیانات در دیدار جمعی از کارگران و معلمان

۱۳۸۵/۰۳/۲۹ - بیانات در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام جمهوری اسلامی

۱۳۸۵/۱۱/۲۸ - بیانات در دیدار مردم آذربایجان شرقی‌

۱۳۸۶/۰۹/۰۸ - ‌بیانات در دیدار جمعی از اساتید و فضلا و مبلّغان و پژوهشگران حوزه‌های علمیه کشور

۱۳۸۷/۰۶/۰۵ - بیانات در دیدار نخبگان جوان دانشگاهی

۱۳۹۰/۰۱/۰۱ - بیانات در حرم مطهر رضوی در آغاز سال

۱۳۹۰/۰۵/۲۶ - بیانات در دیدار فعالان بخش‌های اقتصادی کشور

۱۳۹۲/۱۲/۲۰ - بیانات در جلسه تبیین سیاست‌های اقتصاد مقاومتی