100 سخن گرانبها از ثامن الائمّه (علیهم السلام)
100سخن گرانبها از ثامن الائمّه (علیهم السلام) |
1. مؤمن
، مؤمن واقعى نیست ، مگر آن که سه خصلت در او باشد : سنتى از
پروردگارش و سنتى از پیامبرش و سنتى از امامش . اما سنت پروردگارش ،
پوشاندن راز خود است ، اما سنت پیغمبرش ، مدارا و نرم رفتارى با
مردم است ،
اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستى و پریشان حالى است
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 339)
2.
پنهان کننده کار نیک ( پاداشش ) برابر هفتاد حسنه است و آشکار
کننده‌کار بد سرافکنده است ، و پنهان کننده کار بد آمرزیده است
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 160)
3.
از اخلاق پیامبران ، نظافت و پاکیزگى است
(تحف العقول ، ص 466)
4.
امین به تو خیانت نکرده ( و نمى‌کند ) و لیکن ( تو ) خائن را امین
تصورنمودى
(تحف العقول ، ص 466)
5.
برادر بزرگتر به منزله پدر است
(تحف العقول ، ص 466)
6.
دوست هرکس عقل او ، و دشمنش جهل اوست
(تحف العقول ، ص 467)
7.
دوستى با مردم ، نیمى از عقل است
(تحف العقول ، ص 467)
8.
به درستى که خداوند ، سر و صدا و تلف کردن مال و پر خواهشى را دوست‌ندارد
(تحف العقول ، ص 467)
9.
عقل شخص مسلمان تمام نیست ، مگر این که ده خصلت را دارا باشد : از
اوامید خیر باشد ، از بدى او در امان باشند ، خیر اندک دیگرى را بسیار
شمارد ،
خیر بسیار خود را اندک شمارد ، هرچه حاجت از او خواهند دلتنگ نشود ، در
عمر
خود از دانش‌طلبى خسته نشود ، فقر در راه خدایش از توانگرى محبوبتر
باشد ،
خوارى در راه خدایش از عزت با دشمنش محبوبتر باشد ، گمنامى را از
پرنامى
خواهانتر باشد . سپس فرمود : دهمى چیست و چیست دهمى ! به او گفته شد
:
چیست ؟ فرمود : احدى را ننگرد جز این که بگوید او از من بهتر و
پرهیزگارتر
است
(تحف العقول ، ص 467)
10.
از امام رضا ( ع ) سؤال شد : سفله کیست ؟ فرمود : آن که چیزى دارد
که‌از ( یاد ) خدا بازش دارد
(تحف العقول ، ص 466)
11.
ایمان یک درجه بالاتر از اسلام است ، و تقوا یک درجه بالاتر از
ایمان‌است ، و به فرزند آدم چیزى بالاتر از یقین داده نشده است
(تحف العقول ، ص 469)
12.
اطعام و میهمانى کردن براى ازدواج از سنت است
(تحف العقول ، ص 469)
13.
پیوند خویشاوندى را برقرار کنید گرچه با جرعه آبى باشد ، و بهترین
پیوندخویشاوندى ، خوددارى از آزار خویشاوندان است
(تحف العقول ، ص 469)
14.
حضرت رضا ( ع ) همیشه به اصحاب خود مى‌فرمود : بر شما باد به
اسلحه‌پیامبران ، گفته شد : اسلحه پیامبران چیست ؟ فرمود : دعا
(اصول کافى ، ج 4 ، ص 214)
15.
از نشانه‌هاى دین فهمى ، حلم و علم است ، و خاموشى درى از درهاى
حکمت‌است . خاموشى و سکوت ، دوستى آور و راهنماى هر کار خیرى است
(تحف العقول ، ص 469)
16.
زمانى بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ، که نه جزء
آن درکناره‌گیرى از مردم ، و یک جزء آن در خاموشى است
(تحف العقول ، ص 470)
17.
از امام رضا ( ع ) از حقیقت توکل سؤال شد . فرمود : این که جز خدا ازکسى نترسى
(تحف العقول ، ص 469)
18.
به راستى که بدترین مردم کسى است که یارى‌اش را ( از مردم ) باز
دارد وتنها بخورد و زیر دستش را بزند
(تحف العقول ، ص 472)
19.
بخیل را آسایشى نیست ، و حسود را خوشى و لذتى نیست ، و زمامدار را
وفایى نیست ، و دروغگو را مروت و مردانگى نیست
(تحف العقول ، ص 473)
20.
کسى دست کسى را نمى‌بوسد ، زیرا بوسیدن دست او مانند نماز خواندن
براى‌اوست
(تحف العقول ، ص 473)
21.
به خداوند خوشبین باش ، زیرا هرکه به خدا خوشبین باشد ، خدا
با گمان‌خوش او همراه است ، و هرکه به رزق و روزى اندک خشنود باشد ،
خداوند به
کردار
اندک او خشنود باشد ، و هرکه به اندک از روزى حلال خشنود باشد ،
بارش سبک و
خانواده‌اش در نعمت باشد و خداوند او را به درد دنیا و دوایش بینا
سازد
و او
را از دنیا به سلامت به دار السلام بهشت رساند
(تحف العقول ، ص 472)
22.
ایمان چهار رکن است : توکل بر خدا ، رضا به قضاى خدا ، تسلیم به امرخدا ، واگذاشتن کار به خدا
(تحف العقول ، ص 469)
23.
از امام رضا درباره بهترین بندگان سؤال شد . فرمود : آنان هرگاه
نیکى‌کنند خوشحال شوند ، و هرگاه بدى کنند آمرزش خواهند ، و هرگاه عطا
شوند شکر
گزارند ، و هرگاه بلا بینند صبر کنند ، و هرگاه خشم کنند . درگذرند
(تحف العقول ، ص 469)
24.
کسى که فقیر مسلمانى را ملاقات نماید و بر خلاف سلام کردنش بر اغنیا
براو سلام کند ، در روز قیامت در حالى خدا را ملاقات نماید که بر او
خشمگین
باشد
(عیون اخبار الرضا ، ج 2 ، ص 52)
25.
از حضرت امام رضا ( ع ) درباره خوشى دنیا سؤال شد . فرمود : وسعت
منزل‌و زیادى دوستان
(بحار الانوار ، ج 76 ، ص 152)
26.
زمانى که حاکمان دروغ بگویند ، باران نبارد و چون زمامدار
ستم ورزد ،دولت ، خوار گردد ، و اگر زکات اموال داده نشود چهار پاپان
از بین روند
(بحار الانوار ، ج 73 ، ص 373)
27.
هر کس اندوه و مشکلى را از مؤمنى برطرف نماید ، خداوند در روز قیامت‌اندوه را از قلبش برطرف سازد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 268)
28.
بعد از انجام واجبات ، کارى بهتر از ایجاد خوشحالى براى مؤمن ، نزدخداوند بزرگ نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
29.
بر شما باد به میانه‌روى در فقر و ثروت ، و نیکى کردن چه کم و چه
زیاد ،زیرا خداوند متعال در روز قیامت یک نصفه خرما را چنان بزرگ
نماید که مانند
کوه احد باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
30.
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر رابفشارید و به هم خشم نگیرید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
31.
بر شما باد راز پوشى در کارهاتان در امور دین و دنیا . روایت
شده که" افشاگرى کفر است " و روایت شده " کسى که افشاى اسرار
مى‌کند با قاتل
شریک
است " و روایت شده که " هرچه از دشمن پنهان مى‌دارى ، دوست تو
هم
بر آن آگاهى
نیابد "
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
32.
آدمى نمى‌تواند از گردابهاى گرفتارى با پیمان‌شکنى رهایى یابد ،
و ازچنگال عقوبت رهایى ندارد کسى که با حیله به ستمگرى مى‌پردازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
33.
با سلطان و زمامدار با ترس و احتیاط همراهى کن ، و با دوست با تواضع ،و با دشمن با احتیاط ، و با مردم با روى خوش
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
34.
هر کس به رزق و روزى کم از خدا راضى باشد ، خداوند از عمل کم او
راضى‌باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
35.
عقل ، عطیه و بخششى است از جانب خدا ، و ادب داشتن ، تحمل
یک مشقت‌است ، و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد ، قادر بر آن مى‌شود ،
اما هر که
به
زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمى‌شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 342)
36.
به راستى کسى که در پى افزایش رزق و روزى است تا با آن خانواده
خود را اداره کند ، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 339)
37.
پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزى از دنیا و آخرت به او
نداشته باش : کسى که در نهادش اعتماد نبینى ، و کسى که در سرشتش کرم
نیابى ،
و کسى که در خلق و خوى‌اش استوارى نبینى ، و کسى که در نفسش
نجابت نیابى ، و)
کسى که از خدایش ترسناک نباشد
(تحف العقول ، ص 470)
38.
هرگز دو گروه با هم روبه‌رو نمى‌شوند ، مگر این‌که نصرت و پیروزى با
گروهى‌است که عفو و بخشش بیشترى داشته باشد
(تحف العقول ، ص 470)
39.
مبادا اعمال نیک و تلاش در عبادت را به اتکاى دوستى آل محمد ( ع )
رهاکنید ، و مبادا دوستى آل محمد ( ع ) و تسلیم براى آنان را به
اتکاى عبادت از
دست بدهید ، زیرا هیچ کدام از این‌دو به تنهایى پذیرفته نمى‌شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
40.
عبادت پر روزه داشتن و نماز خواندن نیست ، و همانا عبادت پر اندیشه‌کردن در امر خداست
(تحف العقول ، ص 466)
41.
کسى که نعمت دارد باید که بر عیالش در هزینه وسعت بخشد
(تحف العقول ، ص 466)
42.
هرچه زیادى است نیاز به سخن زیادى هم دارد
(تحف العقول ، ص 466)
43.
کمک تو به ناتوان بهتر از صدقه دادن است
(تحف العقول ، ص 470)
44.
به آن حضرت گفته شد : چگونه صبح کردى ؟ فرمود : با عمر کاسته ، و
کردارثبت شده ، و مرگ بر گردن ما و دوزخ دنبال ما است ، و ندانیم
با ما چه شود
(تحف العقول ، ص 470)
45.
سخاوتمند از طعام مردم بخورد تا از طعامش بخورند ، و بخیل از طعام
مردم‌نخورد تا از طعامش نخورند
(تحف العقول ، ص 470)
46.
ما خاندانى باشیم که وعده خود را وام دانیم چنانچه رسول خدا ( ص )کرد
(تحف العقول ، ص 470)
47.
هیچ بنده به حقیقت کمال ایمان نرسد تا سه خصلتش باشد : بینایى در
دین ، و اندازه‌دارى در معیشت ، و صبر بر بلاها
(تحف العقول ، ص 471)
48.
به ابى هاشم داود بن قاسم جعفرى فرمود : اى داود ما را بر شما به
خاطر رسول خدا ( ص ) حقى است ، و شما را هم بر ما حقى است ، هر که
حق ما را
شناخت رعایت او باید ، و هر که حق ما را نشناخت حقى ندارد
(تحف العقول ، ص 471)
49.
با نعمتها خوش همسایه باشید ، که گریز پایند ، و از مردمى دور نشوند که
باز آیند
(تحف العقول ، ص 472)
50.
ابن سکیت به آن حضرت گفت : امروزه حجت بر مردم چیست ؟ در
پاسخ‌فرمود : همان عقل است که به وسیله آن شناخته مى‌شود آن که
راستگو
است از طرف
خدا و از او باور مى‌کند ، و آن که دروغگو است و او را دروغ مى‌شمارد ،
ابن
سکیت گفت : به خدا این است پاسخ
(تحف العقول ، ص 473)
51.
هرکس آفریدگار را به آفریده‌هایش تشبیه کند ، مشرک است و
هرکس به‌خداوند چیزى نسبت دهد که خدا خود از آن نهى کرده است کافر
است
(وسائل الشیعة ، ج 18 ، ص 557)
52.
ایمان انجام واجبات و دورى از محرمات است ، ایمان عقیده به دل واقرار به زبان و کردار با اعضاء تن است
(تحف العقول ، ص 444)
53.
ریان از امام رضا علیه السلام پرسید : نظرتان راجع به قرآن چیست ؟
امام‌فرمود : قرآن سخن خداست ، فقط از قرآن هدایت بجویید و سراغ چیز
دیگر نروید که
گمراه مى‌شوید
(بحار الانوار ، ج 92 ، ص 117)
54.
امام رضا ( ع ) در ضمن تجلیل از قرآن و اعجاز آن فرمودند : قرآن
ریسمان‌محکم و بهترین راه به بهشت است ، قرآن انسان را از دوزخ
نجات مى‌دهد ، قرآن
به مرور زمان کهنه نمى‌شود ، سخنى همیشه تازه است زیرا براى زمان
خاصى تنظیم
نشده است ، قرآن راهنماى همه انسانها و حجت بر آنهاست ، هیچ اشکال
و ایرادى
به قرآن راه پیدا نمى‌کند ، قرآن از جانب خداوند حکیم فرود آمده
است
(بحار الانوار ، ج 92 ، ص 14)
55.
سلیمان جعفرى از امام رضا ( ع ) پرسید : نظرتان درباره کار کردن
براى‌دولت چیست ؟ امام فرمود : اى سلیمان هرگونه همکارى با حکومت (
ظ‌الم و غاصب )به منزله کفر به خداست . نگاه کردن به چنین دولتمردانى گناه
کبیره است و آدمى
را مستحق دوزخ مى‌نماید
(بحار الانوار ، ج 75 ، ص 374)
56.
عبدالسلام هروى مى‌گوید : از امام رضا ( ع ) شنیدم مى‌فرمود : خدا
رحمت‌کند کسى را که آرمان ما را زنده کند . گفتم : چگونه این کار را
بکند ؟ فرمود :
آموزشهاى ما را یاد بگیرد و به مردم بیاموزد
(وسائل الشیعة ، ج 18 ، ص 102)
57. هرکس از خود حساب بکشد سود مى‌برد و هرکس از خود غافل شود زیان‌مى‌بیند ، و هرکس ( از آینده‌اش ) بیم داشته باشد به ایمنى دست مى‌یابد ، و هرکس از حوادث دنیا عبرت بگیرد بینش پیدا مى‌کند ، و هرکس بینش پیدا کند مسائل را مى‌فهمد و هرکس مسائل را بفهمد عالم است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
58.
عجب درجاتى دارد : یکى این که کردار بد بنده در نظرش خوش جلوه کند
وآن را خوب بداند و پندارد کار خوبى کرده . یکى این که بنده‌اى به
خدا ایمان
آورد و منت بر خدا نهد با این که خدا را به او منت است در این باره
(تحف العقول ، ص 468)
59.
اگر بهشت و جهنمى هم در کار نبود باز لازم بود به خاطر لطف و احسان‌خداوند مردم مظ‌یع او باشند و نافرمانى نکنند
(بحار الانوار ، ج 71 ، ص 174)
60.
خداوند سه چیز را به سه چیز دیگر مربوط کرده است و به طور
جداگانه‌نمى‌پذیرد . نماز را با زکات ذکر کرده است ، هرکس نماز بخواند و
زکات ندهد
نمازش پذیرفته نیست . نیز شکر خود و شکر از والدین را با هم ذکر
کرده
است .
از این رو هرکس از والدین خود قدردانى نکند از خدا قدردانى نکرده
است . نیز
در قرآن سفارش به تقوا و سفارش به ارحام در کنار هم آمده است .
بنابراین اگر
کسى به خویشاوندانش رسیدگى و احسان ننماید ، با تقوا محسوب نمى‌شود
(عیون اخبار الرضا ، ج 1 ، ص 258)
61.
از حرص و حسادت بپرهیز که این دو ، امتهاى گذشته را نابود کرد
، وبخیل نباش که هیچ مؤمن و آزاده‌اى به آفت بخل مبتلا نمى‌شود .
بخل
مغایر با
ایمان است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
62.
احسان و اطعام به مردم ، و دادرسى از ستمدیده ، و رسیدگى به
حاجتمندان‌از بالاترین صفات پسندیده است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
63.
با مشروب خوار همنشینى و سلام و علیک نکن
(بحار الانوار ، ج 66 ، ص 491)
64.
صدقه بده هرچند کم باشد ، زیرا هر کار کوچکى که صادقانه براى خدا
انجام‌شود بزرگ است
(وسائل الشیعة ، ج 1 ، ص 87)
65.
توبه کار به منزله کسى است که گناهى نکرده است
(بحار الانوار ، ج 6 ، ص 21)
66.
بهترین مال آن است که صرف حفظ آبرو شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
67.
بهترین تعقل خودشناسى است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
68.
راستى امامت زمام دین و نظام مسلمین و صلاح دنیا و عزت مؤمنان است
،امام بنیاد اسلام نامى ( افزون شو ) و فرع برازنده آن است ،
بوسیله امام نماز و
زکات و روزه و حج و جهاد درست مى‌شوند و خراج و صدقات فراوان
مى‌گردند و حدود
و احکام اجراء مى‌شوند و مرز و نواحى محفوظ مى‌ماند
(تحف العقول ، ص 462)
69.
به خدا خوش گمان باشید ، زیرا خداى عزوجل مى‌فرماید : من نزد گمان
بنده مؤمن خویشم ، اگر گمان او خوب است ، رفتار من خوب و اگر بد
است ، رفتار من
هم بد باشد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 116)
70.
مرد عابد نباشد ، جز آن که خویشتن دار باشد ، و چون مردى که
در بنى‌اسرائیل خود را به عبادت وامى‌داشت ، تا پیش از آن ده سال
خاموشى
نمى‌گزید ،
عابد محسوب نمى‌شد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 172)
71.
تواضع این است که به مردم دهى آنچه را مى‌خواهى به تو دهند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 189)
72.
عیسى بن مریم صلوات الله علیه به حواریین گفت : اى بنى اسرائیل
! برآنچه از دنیا از دست شما رفت افسوس مخورید ، چنانکه اهل دنیا
چون به دنیاى
خود رسند ، بر دین از دست داده خود افسوس نخورند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 205)
73.
کسى که جز به روزى زیاد قناعت نکند ، جز عمل بسیار بسش نباشد ، و
هرکه‌روزى اندک کفایتش کند ، عمل کند هم کافیش باشد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 207)
74.
گاهى ، مردى که سه سال از عمرش باقى مانده صله رحم مى‌کند و خدا
عمرش‌را 30 سال قرار مى‌دهد و خدا هرچه خواهد مى‌کند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 221)
75.
معمر بن خلاد گوید : به امام رضا ( ع ) عرض کردم : هرگاه پدر و
مادرم‌مذهب حق را نشناسند دعایشان کنم ؟ فرمود : براى آنها دعا کن و
از جانب آنها
صدقه بده ، و اگر زنده باشند و مذهب حق را نشناسند با آنها مدارا کن
، زیرا
رسول خدا ( ص ) فرمود : خدا مرا به رحمت فرستاده نه به بى‌مهرى و
نافرمانى
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 232)
76.
هرکس به مؤمنى گشایشى دهد ، خدا روز قیامت دلش را گشایش دهد . .
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 286)
77.
خداى عزوجل به یکى از پیغمبران وحى فرمود که : هرگاه اطاعت شوم
راضى‌گردم و چون راضى شوم برکت دهم و برکت من بى‌پایان است ،
هرگاه نافرمانى شوم
خشم گیرم و چون خشم گیرم لعنت کنم و لعنت من تا هفت پشت برسد
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 377)
78.
هرگاه مردم به گناهان بى‌سابقه روى آورند به بلاهاى بى‌سابقه
گرفتارمى‌شوند
(اصول کافى ، ج 3 ، ص 377)
79.
مردم از کسى که با صراحت و صادقانه با آنها رفتار کند خوششان نمى‌آید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
80.
عده‌اى به دنبال ثروت هستند ولى به آن نمى‌رسند و عده‌اى به آن
رسیده‌اند ولى قرار نمى‌گیرند و بیشتر مى‌طلبند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 349)
81.
وقتى آشکارا حرف حق مى‌شنوید خشمگین نشوید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
82.
حریصانه به دنبال قضاى حاجت حاجتمندان باشید ، هیچ عملى بعد از
واجبات‌بالاتر از شاد کردن مسلمان نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 347)
83.
نادان ، دوستانش را به زحمت مى‌اندازد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
84.
مسلمان اگر شاد یا خشمگین شود از مسیر حق منحرف نمى‌شود ، و اگر بر
دشمن‌مسلط شود بیشتر از حقش مطالبه نمى‌کند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 352)
85.
فقط دو گروه راه قناعت پیش مى‌گیرند : عبادت کنندگانى که در پى
پاداش‌آخرتند یا بزرگ منشانى که تحمل درخواست از مردمان پست را
ندارند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
86.
مرگ ، آفت آمال و آرزوهاست ، و لطف و احسان به مردم تا ابد براى‌انسان باقى مى‌ماند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
87.
عاقل ، احسان به مردم را غنیمت مى‌شمارد ، و شخص توانا باید فرصت راغنیمت شمارد و الا موقعیت از دست مى‌رود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
88.
خسیس بودن آبروى انسان را از بین مى‌برد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
89.
قلب انسان حالت خستگى و نشاط دارد ، وقتى در حال نشاط است
مسائل راخوب مى‌فهمد و وقتى خسته است کند ذهن مى‌شود ، بنابراین
وقتى نشاط دارد
آنرا
به کار بگیرید و وقتى خسته است آن را به حال خود بگذارید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 357)
90.
هر هدفى را از راه آن تعقیب کنید . هرکس اهدافش را از راه
طبیعى‌تعقیب کند به لغزش دچار نمى‌شود و بر فرض که بلغزد چاره‌جویى
برایش
ممکن
است
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 356)
91.
بهترین مال آن است که خرج آبرو و حیثیت انسان شود
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 355)
92.
خود را با کار مداوم خسته نکنید و براى خود تفریح و تنوع قرار دهید
ولى‌از کارى که در آن اسراف باشد یا شما را در اجتماع سبک کند پرهیز
کنید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
93. تواضع و فروتنى مراتبى دارد ، مرتبه‌اى از آن این است که انسان
موقعیت‌خود را بشناسد و بیش از آنچه شایستگى آن را دارد از کسى متوقع
نباشد و با مردم
به گونه‌اى معاشرت و رفتار نماید که دوست دارد با او آنگونه رفتار
شود و اگر
کسى به او بدى نمود در مقابل خوبى کند ، خشم خود را فرو خورد و گذشت
پیشه کند
و اهل احسان و نیکى باشد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 355)
94.
باید لطف و احسان قابل اعتنا باشد . نباید چیز کم ارزشى را صدقه دهیم .
( در زمانى که عموم مردم تمکن نسبى دارند نباید به خرما دادن
بسنده کرد . )
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 354)
95.
کسى که محاسن و امتیازات زیادى داشته باشد مردم از او تعریف مى‌کنند
،و به تعریف خود نیاز پیدا نمى‌کند
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
96.
هرکس به راهنمایى تو اعتنایى نکرد نگران مباش حوادث روزگار او را
ادب خواهد کرد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
97.
کسى که در پوشش نصیحت به تو از دیگرى بدگویى مى‌کند ، به عاقبت
بدى‌گرفتار خواهد شد
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 353)
98.
هیچ چیزى زیانبارتر از خودپسندى نیست
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 348)
99.
برنامه آموزش دین داشته باشید در غیر این صورت بادیه نشین و نادان‌محسوب مى‌شوید
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 346)
100.
از فقر اندیشه مکن که خسیس خواهى شد ، و در فکر عمر دراز
مباش که باعث حرص به مادیات است .
http://www.aviny.com/occasion/Ahlebeit/ImamReza/Shahadat/VijeName.aspx
